Week 6: Mijn vuurdoop tot visser

Hi Allemaal,

Uiteraard ben ik voor mijn onderzoek weer gaan vissen. Niets vermoedend zat ik met een paar vissers te praten over mijn onderzoek tot ik opeens van alle kanten geroepen werd. - Vissen doe je hier namelijk grotendeels samen. Als iemand de hengel van een ander ziet bewegen dan weergalmt dit over de hele rivier. – Nu ging mijn hengel heftig heen en weer en waren alle ogen op mij gericht. Grote kans dat er een mooie vis aan mijn haak zat. Ondanks alle hoop dat deze dag niet zou komen, moest ik mij nu toch echt gaan ontpoppen tot visser. Help! 

Gelukkig hebben de vissers mij afgelopen weken niet alleen over hun ervaring met afval verteld, maar ondertussen ook een spoedcursus vissen gegeven. Vissen is hier namelijk niet hetzelfde als in Nederland. Dit zijn sterke vissen uit de zee met over het algemeen hele gemene tanden, stekels en zelfs elektrische schokken. Een grote uitdaging dus voor deze amateur visser… Aangezien ik niet wilde laten merken dat ik geeeeeen idee had wat ik aan het doen was, ben ik vol “zelfvertrouwen” de vis uit het water gaan hengelen. Het was geen groot exemplaar, maar toch zeker wel een echte vis :P. Tja, daar stond ik dan. Alle ogen op mij en mijn gevangen vis gericht. Iedereen was natuurlijk benieuwd hoe ik die vis van de haak ging halen en op het droge zou krijgen. 

De haak zat heel netjes in de lip en ik wist het spartelen tegen te gaan door mijn voet op de vis te houden. Ook wist ik mij te herinneren dat ze de vissen altijd bij de kieuwen optillen. Zonder kleerscheuren en met behoud van mijn imago wist ik de vis op het droge te krijgen, waar het volgende dilemma zich voordeed. Namelijk; wat nu? Ga ik hem op eten? Ga ik hem dan ook hier fileren? Hoe moet ik hem überhaupt fileren? Zo veel uitdagingen! Uiteindelijk gaf één van de vissers heel subtiel aan dat het een mooie vis was die er erg smakelijk uit zag. Aangezien de meeste vissers hier vrijwel geen geld hebben en van de visvangst leven, zag ik een mooie win-win situatie in het weggeven van mijn vis. Hij blij, omdat hij weer een dag eten had. Ik blij, omdat ik de vis niet hoefde te fileren 😊.

Naast het vissen ben ik ook een aantal probleem plekken in PE gaan bekijken. En met probleem plekken bedoel ik locaties waar het afvalprobleem echt dramatisch is! Bij de foto’s heb ik een aantal dingen toegelicht hierover. Als je hier bent en echt gaat kijken naar alles rondom afval dan schrik je enorm. Niet alleen van alles wat hier gebeurd, maar vooral ook alles wat in Europa gebeurd. Zo staan de Westerse landen bekend om het verschepen van hun afval. Dit betekend dat wij heel leuk thuis al het afval scheiden, maar dat er geen capaciteit is om het daadwerkelijk te recyclen. Als oplossing verschepen we ons afval naar ontwikkelingslanden. Kunnen zij mooi ons afval probleem oplossen. “Out of sight, out of mind” zullen we maar zeggen. Soms schaam ik me echt diep…

Natuurlijk heb ik ook weer leuke dingen gedaan met een aantal vrienden hier! Vooral heerlijk op het strand rondgehangen en uit eten geweest. Nu in spanning op Melvin aan het wachten. En spannend was het zeker… Gisteren onduidelijk of de vlucht wel zou gaan en of hij wel of geen vertraging zou hebben. Gaat hij de overstap wel halen? Uiteindelijk is dat helaas niet gelukt. In London heeft hij snel zijn vlucht moeten omboeken. In plaats van een reis via Johannesburg, is hij nu via Kaapstad gevlogen. Dit wist alleen zijn bagage niet, dus die zijn ze nu kwijt… Zucht… Maar goed, Melvin is als het goed is met een paar uur in PE en hopelijk volgt zijn bagage hem snel. Dan kunnen we even samen gaan genieten van het mooie Zuid Afrika!