Week 4 & 5: Zeemeerminnen en recyclen.

25 februari 2019 - Port Elizabeth, Zuid-Afrika

Hi Allemaal,

Zo daar ben ik weer met een verhaaltje. Het duurde even, maar had een aantal deadlines voor school staan. Nu dus maar even twee weekjes in 1 verhaal 😊.

Voor mijn onderzoek heb ik veel met de vissers gesproken en gevist. Zelf helaas niks gevangen, maar wel interessante verhalen gehoord over de Zeemeerminnen die daar leven en reusachtige zeepaardjes.. Of nou ja, zeepaarden dan. Ondanks dat de vissers de zeepaarden zelf niet gezien hebben, heb ik wel een aantal vissers gesproken die Zeemeerminnen hebben gezien. Het verhaal van ‘The lady in the water’ leeft hier enorm bij de vissers en eigenlijk ook wel bij andere lokale gemeenschappen in PE. Na een korte search op Google zag ik dat het in heel Afrika een bekend fenomeen is. Zouden ze dan toch bestaan?.. 

Verder ben ik ook voor onderzoek op recycle tour geweest. Hier in PE is het niet gebruikelijk om afval te scheiden. Alles wordt bij elkaar gegooid en langs de weg gezet. Dit, terwijl er wel recycle bedrijven zijn waar het afval naar toe gebracht kan worden. Drie dames, Nosipho, Nosizwe en Eunice, gaan daarom meerdere keren per week afval verzamelen om te recyclen. Met andere woorden, heerlijk met 30 graden hitte in andermans afval wroeten op zoek naar plastic, blikken, melk pakken, glas en papier. Het was echt heel zwaar! Alles gaat met de hand en er zijn geen karretjes met wielen om het afval op te vervoeren. Ze nemen een grote grindzak van 1 kuub en gooien daar al het afval in wat ze kunnen vinden. De zak wordt steeds voller en dus ook steeds zwaarder. Toch weten ze deze zakken hele wijken door te slepen. Na 2 uur werken was ik helemaal kapot en was het gelukkig ook het einde van het ophalen van het afval. Voelde me wel een beetje een mietje aangezien de dames, die dit meerdere keren per week doen, allemaal eind 60 zijn…

In de afgelopen twee weekenden heb ik ook een aantal leuke "ontspannings" dingen gedaan. Naast heerlijke stranddagen waarbij ik heb gezwommen, gewandeld en met leuke mensen hier gezellig heb zitten braaien, heb ik ook met Courteney de ‘Lady’s Slipper Hike Trail’ gedaan. Dit is een hike van 3,3 km waarbij je een 600 meter hoge berg beklimt. Dit klinkt misschien niet zo heftig, maar ik ben 10x doodgegaan tijdens deze tocht! Het is een hele steile klim waar je gemiddeld 2,5 uur over doet. Naast de steile wandel paden ben je grotendeels aan het rotsklimmen. Erg gaaf en uiteindelijk een super mooi uitzicht, maar daarna wel 4 dagen spierpijn gehad... haha misschien toch wat meer sporten als ik weer in Nederland ben :P. 

Nou, even twee weken samengevat en weer wat foto’s toegevoegd! Warme groetjes en knuffels voor jullie allemaal 😊.

Liefs!

Foto’s

6 Reacties

  1. Ingrid:
    25 februari 2019
    Lieve Shannah, ik vind je wel een spotief toppertje hoor. En... gewoon samen met de dames de handen uit de moywen steken! Respect voor hoe je dit allemaal doet! Kus kus voor jou.
  2. Kim:
    25 februari 2019
    Ziet er goed uit! Jij komt helemaal afgetraind terug hoor ik al ;).
  3. Mama:
    25 februari 2019
    Liefje, heerlijk verhaal weer....ik hoop dat je de zeedames een keertje ziet en op de foto kunt zetten😉.
    Maar fijn dat je zo geniet. Nog even, dan Is Melvin er. Goed bezig meissie. Kuss
  4. Ricardo:
    26 februari 2019
    Zou Ariel dan toch in de buurt zijn? Wellicht als je een vork meeneemt tijdens het vissen dat ze dan wel op je af komt, want ze kan vast wel een nieuwe haarborstel gebruiken ;)
  5. Erwin:
    26 februari 2019
    Verbazingwekkende verhalen Shannah! En je schrijft het zo mooi beeldend op.
    Die zeemeerminnen zou een leuk verhaal kunnen zijn voor de meiden.
    Succes en veel plezier daar.
  6. Nicole Van der Aa:
    11 maart 2019
    Zeemeerminnen 😍😍😍😍😍 ik geloof er ook gewoon weer in hoor.